Je paard dreigt te slaan of steigeren. Niet iets waar je als paardeneigenaar vrolijk van wordt. Dan zijn ze dikwijls ineens erg groot en imponerend. Zelfs de kleinste shetlander is nog sterker dan menig mens. Wat kun je doen als een paard dreigt? Waar kan het aan liggen? Daar zijn legio redenen voor. Elk verhaal is anders. Lees mee met dit verhaal uit mijn praktijk. Misschien herken je er wat in!
Kan jouw paard wachten met eten?
Enigszins bezorgd mailt één van mijn klanten mij. Haar paard dreigt de laatste dagen steeds meer. Steigeren onder het zadel, boos als hij geen gras mag eten tijdens het wandelen…
Dit paard heeft “een dingetje” met grenzen. Maar hij heeft ook heel weinig balans en kracht, en zijn bewegingspatronen zijn niet helemaal optimaal. We zijn net begonnen met balans oefenen onder het zadel, dus om hem zomaar het stempel “ongehoorzaam” op te plakken, dat doe ik niet. Gelukkig zijn eigenaar ook totaal niet. Ik ga er altijd vanuit dat een paard met zijn gedrag communiceert hoe hij zich voelt. De vraag is dus: heeft hij moeite met grenzen, of heeft hij moeite met het werk dat we van hem vragen. Ik vraag de eigenaar of ze hem wel makkelijk kan vragen even te wachten bij zijn eten.
Iets wat ik maar heel zelden doen, want het ontaard heel makkelijk in een machtsspel. Maar het is een aardige test. Accepteert je paard dit? Dan mag je er vanuit gaan dat hij best respect heeft voor je grens. En dan is er dus in het werk iets anders aan de hand. Even pas op de plaats, om het paard de gelegenheid geven dingen te verwerken. Iets rustiger aan te doen. Vanaf de grond nog meer balans oefenen.
Wegsturen en daarna aaien: verwarrend
Toch valt me in het grenzen aangeven nog wel iets op. Iets wat ik heel vaak zie. Het paard komt wat lomp en onvoorzichtig in de ruimte van de eigenaar. Ze stuurt hem weg. Hij komt met dezelfde lompheid terug, en nu aait ze hem. Het weg sturen voelt bijna een beetje lullig voor haar. En ze wil gewoon heel graag dat hij graag bij haar is. Ik denk dat we dat gevoel allemaal wel in meer of mindere mate herkennen.
Alleen soms mag (moet!) je ook duidelijk zijn. Te veel begrip, te veel ruimte, te veel liefde zonder ook af en toe duidelijk zijn, werkt niet. Niet voor jezelf, want je cijfert jezelf en jouw behoeften weg. Maar ook niet voor het paard. Het is altijd én én. Begrip én duidelijkheid. Ik vergelijk het graag met een rivier. Een rivier zonder bedding is gewoon een plas water. Een te nauwe bedding kan de stroom belemmeren. Beide is nodig. De bedding (de grenzen) en de stroom (het begrip). Dat maakt het soms lastig, want deze balans kan per dag verschillen. Maar het is ook mooi, want als je hier naar op zoek gaat, zul je steeds meer die verbinding met jezelf én je paard voelen.
Hulp nodig als je paard dreigt?
Als je paard dreigt met voor ons vervelend gedrag, wil je daar natuurlijk wat aan doen. Mijn insteek is altijd om het waarom áchter het gedrag te snappen. Heeft hij ergens pijn? Een herinnering aan pijn? Snapt hij jou niet? Of heeft hij geleerd dat dit voor hem de handigste oplossing is? Er zijn vele wegen die naar Rome leiden. Mijn insteek is altijd de diepe ontspanning op zoeken middels Bodywork, eventueel in combinatie met grondwerk. Dit is ook een uitstekende manier om te werken aan jullie onderlinge communicatie. Hier lees je meer over de mogelijkheden.