Hoe kun je je paard belonen? Met voer? Of juist beslist niet? En als hij iets eng vindt, moet je hem dan wel belonen als hij het doet? Of geef je dan alleen maar aandacht aan de angst? De afgelopen weken kreeg ik dit soort vragen meerdere keren. In deze blog mijn visie op het belonen van je paard.

Werken met paarden vanuit dialoog

Mijn uitgangspunt als ik met paarden werk, is dat ik streef naar een dialoog. Dat betekent dat ik van het paard wil weten wat hij van iets vindt. Mijn reden hiervoor? Ik wil graag samenwerken met een paard. Niet mijn wil opleggen. Bovendien, beschouw ik mezelf niet als al-wetend. Als een paard ergens “nee” tegen zegt, heeft hij daar vaak een goede reden voor. Ook al vinden wij soms van niet. Daarnaast is het zo, dat in het wild levende paarden zeer weinig “drama” kennen. Je zult ze niet onnodig zien schrikken van dingen of ergens niet langs durven. Kost veel te veel energie. Deze paarden nemen hun verantwoordelijkheid. Vandaar dat een dialoog mijn uitgangspunt is. Noora Ehnqvist zei onlangs: “whoever has the wisdom, leads.” Niet altijd makkelijk. Het betekent dat je ook een “nee” kunt krijgen van je paard. Je zult heel eerlijk en kritisch naar jezelf moeten zijn.

Een paard belonen, betekent een paard echt zien

Vanuit de dialoog beloon ik het paard vaak. Een beloning kan van alles zijn. Even stil staan bijvoorbeeld, of grazen, even stappen na een moeilijke oefening, het stukje van de bak op zoeken waar hij zich comfortabel voelt, kriebelen waar hij het fijn vindt, of iets lekkers geven. Over dat laatste zijn de meningen nogal verdeeld. Sommige trainers vinden dat je nooit met voer moet belonen. Anderen zeggen dat het een zeer sterke motivatie is. Voor mij is vooral van belang waaróm je je paard beloont. En dat betekent, dat je het paard echt moet zíen. (H)erkennen dat hij iets moeilijk vindt. Of dat nu mentaal is, of fysiek. Je moet je er van verzekeren dat je je paard niet overvraagt. Dat iets moeilijk is, hoeft niet te betekenen dat je het moet vermijden. Dan is het risico dat de comfortzone van je paard steeds kleiner wordt.

Je paard bedanken in plaats van je paard belonen

Uiteindelijk komt het er voor mij op neer, dat mijn beloning vooral een dank je wel is. Dank je wel voor de dialoog, dank je wel dat je zoveel vertrouwen in me hebt dat je laat weten wat jij er van vindt, dank je wel dat je het probeert, ondanks dat je het moeilijk vindt. In mijn ogen, bouw je zo een echte relatie met je paard op. Gebaseerd op respect en wederzijds vertrouwen. Als beide partijen weten dat er echt naar ze geluisterd wordt, heb je iets om op terug te vallen in een noodsituatie. Je paard weet bijvoorbeeld dat je zorgt voor zijn veiligheid. Dat je nooit zomaar zijn grenzen over gaat. Dat je weet wat je doet. En jij weet dat je paard een goede reden heeft om iets niet te willen!

Schriktraining en vrijheidsdressuur workshops

In mijn schriktrainingen en vrijheidsdressuur workshops werk ik zoveel mogelijk vanuit dialoog. En daar komt ook wel eens een beloning bij kijken 😉 . Ik kom op locatie, zodat de paarden lekker in hun vertrouwde omgeving zijn. Van daaruit gaan we op zoek naar de communicatie, waarin zowel jij als het paard iets te zeggen hebben. Interesse in een schriktraining of vrijheidsdressuur workshop? De links verwijzen naar de desbetreffende pagina’s!