Stress bij halster omdoen tips en advies

Stress bij halster omdoen tips en advies. Hoe kun je stap voor stap een halster omdoen bij een paard met stress? Deze week wil ik jullie meenemen in een stukje revalidatie van Billy. En dan niet zozeer het fysieke deel, als wel het mentale deel.

Stress bij halster omdoen tips en advies

Zoals je misschien wel weet, staat Billy nu zo’n 1,5 jaar bij Bazook op de track. Hij is bij ons gekomen om niets meer te moeten en gewoon paard te kunnen zijn. Op latere leeftijd heeft hij een oog verloren en dat heeft nogal veel impact gehad. Zijn kijk op de wereld is letterlijk en figuurlijk veranderd. Toen hij er net was, was hij erg in zichzelf gekeerd. Hij had weinig interactie met de andere paarden, en ook niet zo met mensen. Mee lopen aan een halster, daar sloeg hij al volledig van dicht. Het werken met hem heeft me enorm veel geleerd. Als eerste, dat wij soms niet zien wélke dingen voor een paard lastig zijn en ten tweede hoeveel veerkracht ze kunnen hebben!

Halsterstress overwinnen in stapjes

Om met het eerste te beginnen: Billy had moeite met het halster. Heeft hij nog steeds trouwens, maar we zijn al veel verder dan we waren. Je kreeg het halster wel om, maar hij gaf duidelijke stress signalen: zijn ogen werden groot, je zag soms zelfs oogwit, zijn neus werd strak, hij deed zijn hals omhoog. Kortom: geen blij paard. We zijn helemaal opnieuw begonnen met hem het halster aan te leren. In zijn tempo, tot waar hij het ok vond. Zijn neus IN het halster steken, bleek de eerste horde te zijn. Die hebben we vrij goed kunnen overwinnen, door hem uit te leggen wat de bedoeling is op een manier die hij begrijpt. Waar nu zijn trigger zit, is als we de riem van het halster omhoog willen brengen om die over zijn nek aan de andere kant vast te gespen. Die beweging start aan zijn blinde kant (zie ook filmpje), waardoor hij alleen maar iets voelt en niets kan zien. Doordat we echt stap voor stap zijn gegaan, weet ik dus nu heel goed waar het probleem zit. En dan kunnen we er ook iets aan gaan doen.

Voordelen van een paard een stem geven in het proces

Normaal gesproken deed ik gewoon een halster om. En hoopte ik dat door het maar vaak genoeg te oefenen, het vanzelf normaler zou worden. Dat is soms ook zo. Maar in het geval van Billy, waarbij ik vermoed dat er ook nog wat trauma zit op het halsteren (omdat hij bijvoorbeeld vast is gehouden tijdens noodzakelijke verzorging), wil ik hem actief betrekken bij het proces. En zo laat hij dus ook zien wélk moment het precies is, wat hij spannend vindt. Hij heeft een stem, en daar wordt naar geluisterd.

Van trage leerling…

Mijn allereerste instructrice met Bazooka zei me al: “Jolien, zachte heelmeesters maken stinkende wonden…”. Daarmee bedoelde ze dat duidelijkheid ook een groot goed is en té zacht zijn juist zorgt voor onduidelijkheid. Mijn eigen ruimte innemen vanuit mijn eigen kracht, mét oog voor wat Mik te vertellen heeft, is de sleutel. Door hem te laten merken dat ik hem zie, kan hij leren te ontspannen. Maar om hem te zien, moet ik ook mezelf zien. Dat betekent: eerlijk naar mezelf kijken of ik in staat ben om de stabiliteit te bieden die hij nodig heeft. Maar ook: zien waar mijn eigen kracht zit, hoe groot mijn ruimte is. Dat is dus ook mijn vraag aan jou, ! Hoe bewust ben jij je van jouw kwaliteiten en valkuilen? En neem je dat in overweging als je met je paard werkt?

…Naar vlotte verkenner

Ik weet nog dat ik toen tegen Elsbeth, zijn verzorger zei dat hij een Aardepaard is wat echt tijd nodig heeft om te leren. Aardepaarden zijn vaak erg intelligent, maar ze leren vrij traag. Nu denk ik nog steeds dat Billy wel veel Aarde heeft. Maar traag is hij inmiddels allang niet meer. Daar waar hij vroeger echt met vier benen aan de grond vast gekleefd leek, is hij nu ook veel makkelijker in beweging te brengen. En heb ik dus mijn idee over wie hij is en hoe hij leert, bij moeten stellen! Hij durft veel meer te verkennen en uit te proberen, waardoor het leren veel makkelijker gaat!

Mijn grootste leerpunt: we gaan er te vaak vanuit dat paarden het wel snappen

Hopelijk inspireert het verhaal van Billy je. Heeft het je laten zien wat de meerwaarde is van een paard zelf inspraak geven. Heb je gezien dat hij altijd “nee” mocht zeggen, zonder dat daar een consequentie tegenover staat, die voor hem aversief (dus vervelend) is. Als hij zijn hoofd weg wil trekken, dan kan dat. We houden hem niet vast tót hij ontspant. Nee. Als hij zijn hoofd terug wil, dan mag dat. Dan maken we de poging er na makkelijker. Denken we na over of en hoe we het anders zouden kunnen uitleggen.

Ik hoop dat je net als ik hebt gezien, hoe wij er vaak maar vanuit gaan dat paarden wel snappen wat wij van ze willen. Waardoor we het moment missen waar het lastig wordt voor het paard. Zoals voor Billy nu het punt van de riem omhoog brengen. Ik ben super trots op de vorderingen die hij maakt. En vooral ben ik blij om te zien hoeveel blijer en opener hij is. Hij is speels, zoekt contact met paard en mens, durft grenzen aan te geven en zit duidelijk veel beter in zijn vel!

Logo PaardenfeestMeer informatie

Heb je vragen? Je kunt me altijd bellen of mailen:

Bijpassende tips en informatie